Ewelinko - chyba po prostu nie należy do tych wspomnień powarcać.... przytulam mocno.

Są takie miejsca, które są jak rany niezaigojone i ciągle krwawią kiedy do nich powracamy w wspomnieniach. Leczy je czas i akceptacja tego co jest. Trzebażyć tym teraz, bez oglądania się za siebie. Macie siebie, swoją miłość i to jest bardzo ważne i strasznie cenne, nie warto tkwić w smutku. Niektórzy gdzieś pędzą, gnają. Ty masz córeczkę przy sobie, to też cenne, Waszych wspólnych chwil nic nie zastąpi, warto je docenić i pielęgnować, nie daj się smutkowi

Gofer73 no nie należy,a le same przyszły.... Dzięki za wsparcie

Syla nie daję się smutkowi.. A myślę, ze wspomnienie, będą zawsze wracać tylko z roku na rok ze z zmniejszoną siłą i mniejszym bólem, ale trzeba czasu....

Wydaje mi się,że kiedy nie pozwalamy sobie przeżywać głębokiego smutku, to on wcale przez to nie znika, tylko zaczai się gdzieś w duszy i tak gnębi i uciska i sprawia cierpienie, ale może się mylę.
Ewelinko, pozdrawiam Cię.

ola nie mylisz się mój smutek związany z Ady chorobą siedzi w sercu, a takie daty dają mu upust, a mi pozwalają się wyryczeć...

Ewelinko !
Czasami trzeba odreagować, wypłakać się, wykrzyczećżale - to przynosi ulgę, choć na krótko...
Trzeba jednak cieszyć się każdym dniem , każdą chwilą spedzoną z najbliższymi.( cały czas się tego uczę... ).
Powodzenia i głowa do góry !

Tak, taka chyba jest prawda.Takie wspomnienia zawsze będą wracać, ale ze zmniejszoną ilością smutku. Chyba najlepszym lekarstwem jest popatrzenie na Adkę która jest z Wami i jest na pewno szczęśliwą osóbką..

Magda z Wiciem O przynosi wielką ulgę... A chwile spędzone razem, są największym skarbem...

aza9 Dziękuję Tosiu za miłe słowa i wsparcie...