Przykro mi.....................Tak to jest.....................
Nawet nie wiem co napisaćAle nie wydaje mi się aby strach Ady był przez potwora SMA .To tylko okres przejściowy....chyba.....:/
Wydaje mi się,że to dobrze ,że sobie powtarzasz,że ,,trzeba CIESZYĆ SIĘ KAŻDĄ CHWILĄ''I tego musisz sie trzymać ciociu.Ale wiem ,że nie łatwo jest sobie to powtarzać..Szczególnie jeśli chodzi o...Własne dziecko
Wszystko co dobre kiedyś się kończy ...Niestety.... tak jak w tym przypadku weekendu Ale ....Niedługo wakacje
Zagadkowa sprawa z tymi gazikami ?????????Ale najważniejsze,że Ada spokojnie śpi ,a ty masz ciociu chwilkę dla siebie.Jak zrobisz prace decoupage to może wstawisz kilka zdjęć ciociu???
Niech Adunia śpi spokojnie
Buziaczki

P.S
Przepraszamże zawsze się tak rozpisuje ..............

Hm.... i cóż tu powiedzieć ,a raczej napisaććccc ....Może ADa z czasem zaakceptuje obcych no cóż taka już widać jej natura -po prostu jest domatorką i już .Achhhhhhhh ,ale zawsze po burzy jest słoneczko więc i u Was też będzie lepiej.Sama nie wiem co pisać ,wiem wiem czasem smutno ale to już tak pewnie ma być ,OK. czekamy na słoneczko i na pewno bęzie LEpiejjjjjjjjjjjjjj Życzę samych optymistycznych ,jasnych myśli.Pozdrawiam

Ewelina głowa do góry, jutro będzie lepszy dzień
Każdy ma prawo do kryzysów i smutków, bo i nie lekko jest, szczególnie w zetknięciu ze zdrowymi rówieśnikami.
Zastanawiająca jest ta "niegościnność" Ady, czy ona sie kogoś nie wystraszyła? Chociaż w jej wieku dzieci są nieufne wobec i płaczliwe w stosunku do mniej znanych twarzy.
Minie z wiekiem, cierpliwości.
Buziole

Jestem pewna,że Adzie przejdzie ten lęk przed obcymi...
Wiktor bardzo długo płakał na widok ludzi, był przerażony każdym nowym miejscem, akceptował tylko to co znał,nawet bał się nowych zabawek, najlepiej czuł sie w domu...
Przeszło przed 3 rokiemżycia Zresztą z Mikołajem było podobnie.
Myślę,że to także kwestia charakteru i przeżytych doświadczeń.
Przecież Adulka dużo przeszła w szpitalu, nie mogła być z mamą cały czas, a obcy ludzie robili jej krzywdę. Pewnie minie trochę czasu zanim nabierze zaufania.
Trzymajcie sie !

aza9 pisz, pisz i nie przepraszaj!!!!!!!!!!!!

iwa dzięki za miłe słowa.......

baski71 masz rację nie wiem po kim taka niegościnna i nerwowa, może przejdzie...wierzę w to bardzo......

Wiem Magda, ale szpital był dawno, a ona tak się zachowuje od jakiś 2 miesięcy przedtem tego nie było... może to przedwczesny strach dwulatka przed wszystkim i wszystkimi...

Myslę,że na to wszystko składa się i wiek i to,że Adulka na codzień przebywa w mniejszym gronie osób.

Ale mam nadzieję,że to przejściowe. A póki co korzystajcie z lata i spędzajcie czas między ludźmi. Bo jak wiadomo trening czyni mistrza

Gofer73 tak tak, miejmy nadzieję,że się uda...